رشته ها  را  پنبه کردم ای خدا

دیده ها  را  سخره کردم بارها

روشنی  را تیره کردم ای خدا

     روز را من شب   به چشمم خوش تر است  

                                     شب  پرستی  پیشه کردم ای خدا

        بارها  بختم ز نو بیدار شد 

                                                      هم خلایق ، هم ملایک جملگی  در  کار شد

         لیک از  روی هوا  و کبر  و خود خواهی  و مکر

                                                                     خود  لگد  بر بخت  خود،  هم رو  سیاهی  ای  خدا

          تا  کجا  باید  دلم گیر  و  اسیر شیطنت

                                                                                          آبرویی  هیچ  مانده  از  برای  خویش  و  خویشان  ای  خدا...

از بزرگی پرسیدم خیلی سخت  می گذرد، چه باید کرد؟

گفت: خودت که می گویی سخت می گذرد، سخت که نمی ماند، پس خدا را سپاس که می گذرد و نمی ماند.........

شخص مومنی به وسیله ی پلنگ زخمی شده بود، چنان که نتوانسته بود آن را درمان کند، با این وجود هر روز خداوند را شکر می گفت.

از او پرسیدند: با این درد و رنج چرا همواره مشغول شکر خدا گفتن هستی؟

گفت: شکر خدا می گویم که به مشکل و درد چاره شده ام، نه به گناه و نافرمانی خدا...

همیشه وقتی مهمونی ها تموم میشه، حس غریبی دارم...

چه برسه به این دفعه که مهمونی خدا داره تموم میشه...

خدایا خیلی سعی کردم قدر این مهمونی رو بدونم ولی بازم احساس می کنم نتونستم...

یعنی سال بعد هم ما رو دعوت می کنی؟

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت

خداحافظ ای ماه عشق و عبادت

خداحافظ ای ماه نزديکی بر آرزوها

خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی

خداحافظ ای دوريت سخت و جانکاه

خداحافظ ای بهترين ماه الله

سلام

            این روزا این اخبارو شاید خیلی از اینجا و اونجا شنیده باشید که زلزله ای در شهرهای استان آذربایجان شرقی(استان عزیزم) رخ داده، من نمیخوام این خبرو دوباره تکرار کنم فقط میخوام بگم که واقعا سخت وحشت ناک و رعب انگیز بود و با اینکه سه  روز ازش می گذره هنوزم تمام تنم می لرزه و شبا نمی تونم بخوابم و همش فکر می کنم که داره زلزله می شه!!! از اون روز به بعدم تب کردم و...  با اینکه فاصله اش تا خونه ما حدود 150، 200 کیلومتره خیلی خوب احساسش کردیم مثل اینکه همین جا اتفاق افتاده پس عجیب نیست که استان های دیگه هم حسش کردن...

الان به جرأت می تونم بگم که درک می کنم مردم عزیز بم چی کشیدن هرچند سردی هوای اونجا مزید بر علت بود ولی عوضش ماه رمضون تو این هوای گرمم کم از زمستون نداره...

در هر صورت هر کدوم سختی خودشو داره و نمی شه گفت کدومش سخت تره...

فقط از خدای خوبم تو این ماه عزیز می خوام که مشکل هم استانی های گلم هر چه زودتر بر طرف بشه و این پس لرزه ها هم تموم... و این که هیچ جای کشور عزیزم این واقعه تلخو تجربه نکنن..... آمین

شمام دعا سر سفره افطارو موقع سحری یادتون نره و دریغ نکنین...... ممنون

راستی نمی دونم کی دوباره جرأت می کنم پشت کامپیوتر بشینم و وبمو آپ کنم و به دوستای گلم سر بزنم ولی امیدوارم هرچه زودتر این اتفاق بیفته.... بازم التماس دعا

شبی که در آن خطاب می‌آید: کجایند جوانمردان شب‌خیز که در آرزوی دیدار، بی‌خواب و بی‌آرام بوده‌اند و در راه عشق شربت بلا نوشیده‌اند، تا خستگی ایشان را مرهم گذاریم و اندر این شب قدر ایشان را با قدر و منزلت گردانیم؛ که امشب، شب نوازش بندگان است و وقت توبه گنهکاران.

تنها بازمانده يك كشتی شكسته توسط جريان آب به يك جزيره دورافتاده برده شد، با بيقراری به درگاه خداوند دعا می‌كرد تا او را نجات بخشد، ساعتها به اقيانوس چشم می‌دوخت، تا شايد نشانی از كمك بيابد اما هيچ چيز به چشم نمی‌آمد.

سرآخر نااميد شد و تصميم گرفت كه كلبه ای كوچك خارج از كلك بسازد تا از خود و وسايل اندكش را بهتر محافظت نمايد، روزی پس از آنكه از جستجوی غذا بازگشت، خانه كوچكش را در آتش يافت، دود به آسمان رفته بود،اندوهگين فرياد زد: «خدايا چگونه توانستی با من چنين كنی؟»

صبح روز بعد او با صدای يك كشتی كه به جزيره نزديك می‌شد از خواب برخاست، آن می‌آمد تا او را نجات دهد.

مرد از نجات دهندگانش پرسيد: «چطور متوجه شديد كه من اينجا هستم؟»

آنها در جواب گفتند: «ما علامت دودی را که فرستادی، ديديم!»

آسان می‌توان دلسرد شد هنگامی كه بنظر می‌رسد كارها به خوبی پيش نمی‌روند، اما نبايد اميدمان را از دست دهيم زيرا خدا در كار زندگی ماست، حتی در ميان درد و رنج.

دفعه آينده كه كلبه شما در حال سوختن است به ياد آورید كه آن شايد علامتی باشد برای فراخواندن رحمت خداوند.

چرا بلبل همیشه نغمه خوان است چرا بر برگ شبنم می نشیند چرا آلاله های باغ سرخند چرا بر روی گل غم می نشیند چرا باران همیشه قطره قطره ست چرا در خانه ها دریا نداریم چرا در باغچه یا توی گلدان گلی یا برگی از رویا نداریم چرا پروانه ها معنای عشقند چرا جغدان همیشه اشکبارند چرا مردم همانند کبوتر درون خانه ها جغدی ندارند چرا در هر کتابی آسمان ها همیشه آبی و خوشرنگ هستند چرا هیچ آسمانی رنگ غم نیست چرا مردم خدا را می پرستند چرا ما عاشق باد صباییم چرا یک بار با طوفان نباشیم چرا در هر زمان در فکر دریا چرا یکبار با باران نباشیم چرا گلزار ها شاداب و سبزند چرا قلب بیابان لاله گون است چرا دستان برکه پک و نیلی است چرا چشم شقایق رنگ خونست چرا لبهای مردم نیمه خشک است چرا لبخند در آن جا ندارد چرا توی قفس هامان قناری ست چرا هیچ آدمی درنا ندارد چرا بالا تر از احساس عشقست چرا تصویر از اینه پیداست چرا نیلوفران پیک بهارند چرا احساس در دل ها شکوفاست اگر چه این بیان آرزو بود ولی آخر چرا زیبا نباشیم چرا یک بار چون بال پرستو چرا یک بار چون دریا نباشیم