بو یاس نه یاسدی بیلمورم تمام عالم آغلیور؟

بو ذبح اولان جنازیه بساط اعظم آغلیور

مین ‌اوچیوز‌ ایرمی‌یدّی ‌ایل کچوبدی قانی داشلانور

تمام شرق و غربیده بو انقلاب باشلانور

بو قاندا بیلمورم نه‌وار چخوبدی عرشه هلهله؟

بوقان نه‌قاندی ای خدا سالوب جهانه زلزله؟

آچاندا قبری گوردیلر یارالی بیر جنازه‌دور

یوز اَلّی ایلدی دوغرانوب بدنده قانی تازه‌دور

کفندی کهنه بوریا، نه باشی وار نه اَلّری

حصیر ایچینده قول بویون آلوب قوجاقه اصغری

دیولّه بیر یهودی‌دور آچان حسین مزارینی

دوروب باخاندا قبرینه آپاردی اختیارینی

لَحَد داشین که قوزادی یهودی وحشت اِیلَدی

سووُردی باشه توپراقی دوروب قیامت ایلدی

دیدی آتام آنام فدا اوُ پاره پاره پیکره

اوُ نهر اولان بوغازووه، او قطع اولان بیلک‌لَره

یوزالّی ایلدی ئولموسن بو قان نه. یاحسین؟

بو تازه قاندی جوش ایدور وَ یا که جاندی یاحسین؟

اوُ قانه مذهبیم فدا، او قانه مکتبیم فدا

اوُ قانه عترتیم فدا، او قانه ملتیم فدا

قبولِ دینون ایلورم حمایت ایله یاحسین

قیامتون گونونده سن شفاعت ایله یاحسین

دوباره ماه محرم شد و عزای حسین
دوباره فصل غم و ماتم و رثای حسین

دوباره این دل عاشق بهانه می‌گیرد
که هست مرغ دلم طائر هوای حسین

رسیده وقت سفر، دل ز غیر برگیرم
که بایدش سفری سوی کربلای حسین

ز خاک دشت بلا بوی یار می‌آید
ز هر کجا گذری بوده جای پای حسین

چو گوش جان بسپاری تو نیک می‌شنوی
صدای "العطش" از سمت خیمه‌های حسین

ندای "هل من ناصر" ز هر طرف آید
به شور و لرزه درآید دل از نوای حسین

که دیده گریه‌ی شاهی به پیش چشم عدو
ز داغ اکبر لیلا ببین بکای حسین

مگر چه می‌گذرد بر علی شش‌ماهه
که دست و پا بزند روی دست‌های حسین

هنوز چشم سکینه به راه علقمه است
چو برنگشته علمدار باوفای حسین

ز سمت علقمه آید نسیم و می‌گوید
کلام "انکسر ظهری" از صدای حسین

که دیده شاه و امیری ‌چنین تک و تنها
نمانده جز زن و کودک کسی ورای حسین

به حنجرش بنگر بوسه می‌زند زینب
و خنجری که زند بوسه بر قفای حسین

ببین و بشنو، بسوز از چنین غم و ماتم
گذشت این همه ماتم به نینوای حسین

حسین این همه محنت کشید در ره دوست
که عالمی شده مجنون و مبتلای حسین

تمام عالم امکان غمین و محزونش
کنند گریه زمین و سما برای حسین

که عاشقش نه فقط من، که ملک و هم ملکوت
فقط نه خلق، که شیدا شده خدای حسین

برانم از دل خود هرچه غیر عشقش باد
به سردرش بنویسم "فقط سرای حسین"

تمام دار و ندارم، تمام بود و نبود
ز هستی و پدر و مادرم فدای حسین

منم محب محبان و عبد عشاقش
غلام هر که به دل پرورد ولای حسین

بدان که می‌ندهد منتظر به کل بهشت
غباری از سر کوی سگ گدای حسین

خیالیمدا گئجه گوندوز سنه ناز ائیله میشم

وصل اوچون تانری یا چوخ راز و نیاز ائیله میشم

بیر عؤموردور کی فراغیندا دؤزوب اؤزله ميشم

حسرتینده دفه لر قیش لاری یاز ائیله میشم

گؤز یاشیم سئیله دؤنوب کؤنلوم اولوب قان چاناغی

سن اوچون غم یئمه یه کؤنلومو باز ائیله میشم

اوره ییم خسته له نیب درد و مکدّرله دولوب

دردیمی اؤزگه یه قارشی نئجه راز ائیله میشم

فراغین باغریمی قان ائتدی بوتون ایللرده

هئچ بیلیرسن سن اوچون عؤمرو نه آز ائیله میشم؟

گولون عشقینده یانان بولبولو شیدا کیمی من

عشق اوچون کؤنلومو من محرم راز ائیله میشم

شمع رویینده قاناد چالماغا واردیر هوسیم

کپنک تک سنه من حیسّی نیاز ائیله میشم

موتلویام واردی اومیدیم گئری دؤنمم ابدا

سنه چاتماق اوزه ره گؤیلومو ساز ائیله میشم

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید...

وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید*

وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید...

وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید*

من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی...

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی*

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود...

آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود*

وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد...

آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد*

من بودم و چشمان تو ، نه آتشی و نه گِلی...

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی*

من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر..

چیز در آنسوی یقین شاید کمی هم کیش تر*

آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود...

دیگر فقط تصویر من در مردمکهای تو بود*

من عاشق چشمت شدم...

من غرق در چشمت شدم...